طراحی داخلی
آنچه در این صفحه خواهید دید
چند نمونه از پروژه های طراحی داخلی
طراحی داخلی سبز چیست
در محیط کنونی ما که عمدتاً شهری است و بنابراین نیاز انسان به طبیعت و حیات طبیعی اغلب ملاقات نمی شود، داشتن چیزی در اطراف خانه، محل کار، یا در ساختمان هایی که حتی زمان کوتاهی را در آن می گذرانیم، تجربه ما از فضا را بهبود می بخشد. رشد گیاهان باعث ایجاد احساس آشنایی و راحتی می شود و رفاه را افزایش می دهد. مطالعات نشان داده اند که بهره وری در محیط های کاری با فضای سبز افزایش می یابد و همچنین باعث کاهش استرس می شود. کاشت داخلی، یک آیتم برنامه ریزی است که می تواند به روش های مختلف اجرا شود. یک مفهوم دقیق برنامه ریزی شده، شرایط بهینه را برای رویشگاه های گیاهی ایجاد می کند و پایه ای را برای عملکرد موثر در طولانی مدت تشکیل می دهد. مناطق سرسبز نیز جذابیت قدرتمندی برای افراد در ساختمان های تجاری دارند. به عنوان مثال، افراد صندلی هایی را که توسط گیاهان قاب شده یا در زیر درختان قرار می گیرند، به نیمکت های ازاد در مکان های باز ترجیح می دهند. طراحی داخلی سبز فرآیند طراحی فضاهای داخلی است که به اندازه کافی دوستدار محیط زیست بوده و به ان آسیبی نرسانند. طراحی داخلی سبز ترکیبی از ساختمان های سبز و فضای داخلی سبز با هدف ایجاد خانه ای کاربردی، مدرن، زیبا و دوستدار محیط زیست است. چیدمان فضای داخلی باید پاسخگوی نیازهای زندگی مردم باشد و از مفهوم طراحی سبز برای بهبود اثربخشی کار طراحی و منطقی تر کردن فضای داخلی استفاده کند. بهینه سازی محیط داخلی اعم از تهویه، روشنایی، صدا و … که ارتباط مستقیمی با عوامل عادی زندگی افراد دارد، نکته مهمی در طراحی داخلی سبز است. طراحی سبز همواره به دنبال دستیابی به بهترین ها در جنبه های زیست محیطی و اقتصادی است که باعث بهبود ارزش های عملکردی در فرآیند طراحی می شود و با توجه به محیط و اجزای مختلف آن، زیبایی آن را حفظ می کندانواع طراحی داخلی سبز
از آنجایی که فضا های سبز داخلی به نور و تهویه مناسب نیاز دارند، رایج‌ترین انواع معماری مورد استفاده عبارتند از: گلخانه، دیوارسبز، دهلیز، پاسیو یا روف گاردن. اما هر شکل دیگری نیز ممکن است برای استفاده در نظر گرفته شود، مشروط بر اینکه شرایط لازم را داشته باشد. طراحی داخلی سبز به این معنا نیست که شما باید در فضایی خنثی با کف بامبو، گیاهان و مبلمان جدید زندگی کنید (البته مگر اینکه سبک شما این باشد)، چه سبک سنتی، معاصر، روستیک، گوتیک یا هر سبک دیگری می تواند طراحی داخلی سبز را ایجاد کند. نکاتی برای طراحی داخلی طبیعی و سبز وجود دارد که می تواند ما را به یک طراحی خوب نزدیک کند تا سبز ترین خانه ممکن را داشته باشیم. در حالت ایده‌آل، برنامه‌ریزی برای ساختمانی که شامل مناطق سبز داخلی باشد، باید مستلزم مشاوره نزدیک بین کارفرما، معمار، یک برنامه‌ریز متخصص برای مناطق سبز داخلی و در صورت لزوم، سایر موارد باشد.حیاط داخلی:
می توان فضا های استفاده نشده را به یک حیاط داخلی تبدیل کرد، به طور مثال، یک فضای انباری را به یک آپارتمان زیر شیروانی تبدیل کرد و با کاشت گونه های گیاهی بزرگ برگ، کیفیت هوا را بهبود ببخشید.پرورش گلخانه در خانه:
ایجاد یک بستر گیاهی با گیاهان مختلف و کاشت یک درخت پرکننده در داخل فضای خانه، فضایی تفریحی برای خانه فراهم می کند.بستر های گیاهی:
بستر های گیاهی L شکل و بلوکی شکل با طیف وسیعی از پوشش گیاهی، همراه با گلدهی و گیاهان بالارونده، رنگ سبز را در خانه به ارمغان می اورند.کاشت داخلی-خارجی:
این یک روش طراحی کاشت است که با توجه به سطوح و همپوشانی فضای داخلی ساختمان، پوشش گیاهی فضای خارجی را به فضای داخلی متصل می کند. به طور مثال، “فرش باغ ها” به عنوان جایگزینی برای فلاور باکس ها که اغلب در ساختمان های عمومی استفاده می شود در نظر گرفته شده است که ترکیبی از گیاهان مصنوعی و طبیعی می باشد. هدف از این روش، برقراری ارتباط فضای داخلی و خارجی است.کاشت داخلی:
مفهوم کاشت به عنوان بخشی از طراحی داخلی برای یک فضای اداری بزرگ مدرن ، با مناطق کاری مختلف برای بهبود فضای داخلی و کاهش سر و صدا، مناسب ترین انتخاب است. چندین فلاور باکس با اندازه های مختلف در فضای کار گنجانده می شود که می توان گیاهان سبز بزرگ برگ مانند کالانکوئه یا نخل بامبو را به عنوان تقسیم کننده فضا و کاهش دهنده صدا برای انها انتخاب کرد. این کاشت دائمی با گیاهان گلدار و گیاهان در فلاور باکس های کوچکتر که به میز ها نزدیک تر هستند و در درجه اول به عنوان تزئین در نظر گرفته می شوند، تکمیل می شود. همچنین می توان از پیچک های اویزان از سقف استفاده کرد که فضا را زیبا تر می کنند.روف گاردن:
روف گاردن ها برای تفریح و اوقات فراغت طراحی می شوند که فضا، اب و هوای طبیعی و گیاهی را با خود به همراه دارند. در طراحی روف گاردن ها، می توان از پرگولا، آلاچیق و ابنما ها به عنوان عناصر جانبی استفاده کرد.پاسیو:
هدف از طراحی پاسیو، ایجاد یک فضای تفریحی و ارتباطی روشن و سرسبز با فضای داخل خانه است که می توان از سنگفرش ها به عنوان مکملی برای طراحی استفاده کرد. هدف از طراحی پاسیو ها، ایجاد یک نقطه مرکزی جدید برای ساختمان ها و یک باغ داخلی سایه‌دار که فقط از داخل ساختمان‌ها می‌توان آن را کشف و مشاهده نمود، است. همچنین، می توان از اشکال مختلف برای بستر های گیاهی استفاده کرد و با طراحی نامتقارن، فضا را طبیعی تر کرد.دیوار سبز:
دیوار سبز یا باغ های عمودی، حتی برای فضاهایی که در نگاه اول برای کاشت طولانی مدت مناسب به نظر نمی‌رسند، دامنه خلاقیت زیادی ارائه می‌دهد. نگهداری از آنها بسیار آسان است و در صورت لزوم می‌توانند عمدتاً با نور مصنوعی زنده بمانند.. مزایا و معایب طراحی داخلی سبز
مزایا
خنک کنندگی فضا: گیاهان توسط فتوسنتز، به خنک کنندگی فضا و افزایش رطوبت هوا کمک می کنند که مخصوصا بسیارمناسب محیط های اداری می باشند. محیط زیست سالم: اقلیم‌سازی طبیعی توسط اثر بافر ساختمان، سرمایش تبخیری ناشی از پوشش گیاهی، یا سیستم‌های تهویه به خوبی تنظیم شده نیز می‌تواند به عنوان عوامل فردی یا ترکیبی برای بهبود کیفیت هوای داخلی عمل کند، به طور مثال، در مراکز پزشکی، گیاهان می توانند نقش به سزایی در تصفیه هوا داشته باشند. کاهش آلودگی صوتی: گیاهان دارای کیفیت فیزیکی دیگری هستند که می توان از آنها به طور مثبت در داخل ساختمان استفاده کرد: ظرفیت آنها برای کاهش آلودگی صوتی. جرم ظروف گیاه و بستر نقش مهمی دارد. نویز تحت تأثیر چیدمان پوشش گیاهی می تواند کاهش پیدا کند: چندین باکس توزیع شده در اطراف فضا صدا را به میزان بیشتری نسبت به ردیف ها یا غلظت گیاهان در وسط فضا کاهش می دهند.معایب
هزینه: مواد طبیعی و گیاهان، بر خلاف مواد مصنوعی، قیمت بالاتری دارند. مراقبت: تمیز کردن زمان زیادی می برد. مواد طبیعی نیاز به مراقبت مناسب دارند و برای تمیز کردن انها نمی توان از محصولات حاوی مواد شیمیایی استفاده کرد. یافتن افراد متخصص: یکی دیگر از معایب طراحی داخلی سبز این است که این صنعت هنوز کاملاً جدید است و اخیراً شاهد پیشرفت های بیشتر و بیشتری بوده است. این بدان معنی است که کمبود متخصصانی نیز وجود دارد که بتوانند به این موضوعات کمک کنند.چگونگی اجرای طراحی داخلی سبز
ساختار کف:
بستر های گیاهی را می توان از طیف گسترده ای از مصالح ساختمانی ساخت، به عنوان مثال آنها می توانند هم سطح با کف باشند یا با حاشیه ها بلند شوند. تمام موادی که با بستر یا گیاهان در تماس هستند باید عاری از موادی باشند که می توانند به گیاهان آسیب برسانند. اندازه بسترها یا ظروف را، اندازه هدف کاشت تعیین می کند تا اطمینان حاصل شود که فضای کافی برای ریشه در دراز مدت وجود خواهد داشت. گیاهان نیز باید به اندازه کافی از نما دور باشند، به طوری که اگر گیاهان در لبه بستر خود رشد کنند، فضای تضمینی برای نظافت یا جلوگیری از آتش سوزی به نما وجود داشته باشد.بررسی فضا و الویت بندی:
به طور مثال، اگر قرار است کاشت از بیرون قابل مشاهده باشد، خطوط دید، شفافیت یا کیفیت انعکاس نما و اندازه، خطوط و رنگ گیاهان بسیار مهم هستند.مشخص کردن سبک طراحی دکوراسیون داخلی متناسب با سبک معماری سبز
ارزیابی و مشخص کردن ابعاد و اندازه های فضا:
به طور مثال، برنامه‌ریز می‌تواند با استفاده از اشکال، مواد یا رنگ‌های معماری با فضای بیرونی هنگام کاشت ، پیوندهایی ایجاد کند.ارائه طرح:
پس از ارزیابی، زمان ارائه طرح با توجه به شرایط و اولویت ها فرا می رسد.مشخص کردن هزینه ها
استارت کار و اجرا
طراحی داخلی سبز
استفاده مورد نظر از یک باغ داخلی بر طراحی تأثیر می گذارد. در مرحله برنامه ریزی، سؤالاتی در مورد اینکه چه کسی از ساختمان یا فضای کاشته شده استفاده خواهد کرد، به چه چیزی نیاز خواهد داشت و از چه کارکرد هایی می خواهد استفاده کند، مطرح می شود. در پروژه های خصوصی، برنامه ریزان معمولا می توانند چنین موضوعاتی را به طور کامل با مشتری در میان بگذارند و فهرست دقیقی از الزامات تهیه کنند. به منظور ایجاد یک طرح کاشت خوب، گیاهان با ظواهر مختلف، اندازه، فرم، رنگ و بافت- باید با هم ترکیب شوند تا یک انسجام درونی ایجاد شود. این نیاز به یک ایده متحد کننده و اصلی دارد. ایده های موضوعی محتوای طرح را تشکیل می دهند که توسط فضا، گیاهان و مواد شکل می گیرد. آشنایی با اصول جهانی قابل اجرا در طراحی، مانند تضاد و تعادل، تکرار، ریتم، نظم و غیره، ابزار هایی را در اختیار ما می گذارد تا ایده هایمان را روشن و قابل تشخیص کنیم.تضاد ها:
ارتباط عمدی گیاهان با فرم‌ها، اندازه‌ها و رنگ‌های متضاد ابزار مهمی در تأکید بر تأثیر گیاهان است. تضاد های قوی، مانند تضاد رنگ، به سرعت درک می شوند و تمرکز کمی لازم است. کنتراست های ضعیف، به عنوان مثال در بافت، به زمان مشاهده طولانی تر و تمرکز شدیدتر نیاز دارند. یک پس‌زمینه آرام، مانند دیوار ساختمان، یا رنگ‌های سرد و خنثی گیاهان (سبز، خاکستری)، یا یک انتقال با واسطه نمایشگرهای درجه‌بندی شده بر اساس ارتفاع و رنگ، باعث می‌شود تضاد را برجسته کنید. گیاهان کوچک و گیاهان با رنگ های کم رنگ باید در تعداد بیشتری نسبت به گیاهان بزرگتر و گیاهان با رنگ های درخشان کاشته شوند. تضادهای بیش از حد قوی اثری خسته کننده دارند، در حالی که شباهت بیش از حد و عدم وضوح، رضایت بخش و کسل کننده به نظر می رسد. جفت های متضاد که برای طراحی مناسب هستند، شامل گیاهان: تضاد عادت ها، تضادهای بافت، تضاد رنگ، تضادهای روشن و تاریک، تضادهای شکل و پس زمینه، پری و پوچی، تضاد نور و سایه، تضادهای منفی و مثبت (مقعر/محدب)، یین و یانگ ریتم: برای ایجاد انسجام و ساختار به یک باغ، یک پارک یا یک نمایشگاه، لازم است گیاهان یا گروه‌هایی از گیاهان یکسان یا مشابه را به طور مکرر در آن گنجانده شود. تکرار ساده به تنهایی ریتم ایجاد نمی کند، فقط ارتباطی بین بخش های خاصی از نمایشگر ایجاد می کند. ریتم و یک طرح کلی یکپارچه، با عناصر گیاهی مشخصه به طور منظم تکرار می شوند. مناطق دور و نزدیک از نظر بصری با یکدیگر مرتبط هستند. در یک باغ داخلی بزرگ، انسجام را می توان برای کل چیدمان از طریق متحد کردن نواحی جداگانه آن با استفاده از عناصر ریتمیک شخصیت های مختلف ایجاد کرد. تم گیاهان: اندازه درختان باید با معماری و فضای موجود هماهنگ باشد. درختان کوچک، بوته های بزرگ و گیاهان چوبی یک نفره، ساختار گیاهان چوبی را تشکیل می دهند. آنها برای تأکید بر روابط اندازه، اتصال معماری با بقیه فضای باغ و ایجاد انتقال به بوته ها خدمت می کنند.طبقه بندی:
یک امکان در هنگام چیدمان گیاهان علفی، ساختار سه لایه از گونه های بلند، متوسط و کوتاه است. تکرار ریتمیک گیاهان علفی نباید شماتیک باشد، زیرا باعث از بین رفتن علاقه و سرزندگی نمایشگر می شود. فواصل بین گیاهان موضوعی و تعداد گیاهان موضوعی منفرد باید متفاوت باشد و وسعت نسبی هر یک از طبقات در طول آن تغییر کند. امکان ترکیبی دیگر، ساخت دو سطحی است. این شامل قرار دادن گیاهان بلندتر به صورت جداگانه یا در گروه های کوچک در میان گونه های پایین تر با پوشش سطحی است.تکرار و هایلایت کردن:
ساده ترین شکل تکرار، قرار دادن عناصر یکسان در فواصل منظم است. این تداوم واضح با درجه بالایی از وحدت ایجاد می کند. به عنوان مثال، درختان ممکن است یک ردیف، خیابان یا بلوک درختی را تشکیل دهند. این تأثیر عناصر سختگیرانه و رسمی است. چیدمان منظم حاصل را می توان تا جایی که می خواهید گسترش داد. تکرار بر گیاه انتخاب شده تاکید می کند و اهمیت آن را تقویت می کند. عنصر تکراری ممکن است فواصل بین گیاهان (به عنوان مثال یک الگوی شبکه)، رنگ یا بافت آنها باشد. برجسته‌تر شدن تم گیاهی می‌تواند با درجه‌بندی رنگ، اندازه و بافت گل، جلوه کلی حتی گویا تری به دست آورد. این شامل استفاده از گونه های مختلف از یک گیاه یا جایگزینی گیاهان می باشد. توجه: انتخاب گونه ها، مخصوصاً گیاهان علفی باید محدود شود، زیرا طراحی خوب با گیاهان بیش از همه شامل وضوح و سادگی است.تقارن و عدم تقارن:
انعکاس یک گیاه منفرد، روی یک محور، جلوه ای متقارن ایجاد می کند. یک آرایش متقارن را می توان چندین بار به طور کامل تکرار کرد (مثلاً به عنوان یک زینت). پارترهای کاشته شده و خطوط دیدنی در باغ های باروک نمونه های معمولی از برنامه ریزی با استفاده از محورهای تقارن هستند. در چنین چیدمانی، شکل‌های ناحیه زینتی توسط پرچین‌هایی که به طور رسمی بریده شده احاطه می‌شوند تا تأثیر متقارن را تقویت کنند. مناطقی که به طور متقارن چیده شده اند نیز می توانند توسط پرچین هایی که به طور رسمی بریده شده اند احاطه شوند و درختان و بوته ها به طور طبیعی در پشت آنها رشد کنند.تعادل:
تعادل هدف مشترک طراحی است. این حالت، تعادل و هماهنگی بین اجزای مختلف طراحی را توصیف می کند. ما یک طراحی متعادل را به همان اندازه هماهنگ و نه به سختی یک چارچوب متقارن تجربه می کنیم. تعادل و تقارن ممکن است با هم در یک منظره، پارک یا باغ با استفاده از یک عنصر ساخته شده مرکزی به دست آید. قرار گرفتن دقیق گیاهان در هر طرف باعث ایجاد تقارن می شود. تغییرات در کاشت باعث ایجاد تعادل می شود. هر چه ساختمان از نظر بصری جزئیات بیشتری داشته باشد، کمتر نیاز به متوسل شدن به تقارن در کاشت است. یکی از امکان‌ها این است که گیاهان با فرم‌ها، بافت‌ها یا رنگ‌های قابل توجه در فواصل زمانی مشخص در دو طرف یک محور تقارن قرار گیرند. هنگام برنامه ریزی یک ساختمان جدید، بهتر است معماری و کاشت توسط یک شخص یا با همکاری نزدیک معمار و برنامه ریز سبز طراحی شود.پوشش گیاهی طراحی داخلی سبز
گیاهان، مصالح ساختمانی زنده هستند. طرح برنامه ریزی شده به طور مداوم پس از کاشت توسعه می یابد و می تواند در طول زمان، شکل های مختلفی به خود بگیرد. هر گیاه ظاهر مشخصه خود را دارد. در نگاه اول، این از ساختار، بافت و رنگ شاخه ها و برگ ها ظاهر می شود. زمان پویایی گیاهان به عنوان یک جنبه مهم در طراحی کاشت داخلی لحاظ می شود. بر خلاف سایر مواد، پوشش گیاهی پس از اتمام پروژه به جای اینکه وجود داشته باشد، به صورت پویا توسعه می یابد. با وجود همه اینها، معیارهای خاصی برای استفاده از گیاهان در داخل خانه اعمال می شود. گیاهان آپارتمانی در واقع می توانند تأثیر زیادی نه تنها بر سبک و طراحی خانه شما بگذارند، بلکه روحیه و کیفیت کلی هوا را نیز افزایش دهند. انواع گیاهان چوبی، چند ساله، کوهنورد و خزنده و همچنین کاکتوس ها و ساکولنت ها برای کاشت در فضای بسته مناسب هستند.گیاهان چوبی:
گیاهان چوبی، گیاهانی چند ساله با شاخه های چوبی در بالای سطح زمین هستند. این درختان معمولاً دارای ساقه یا تنه اصلی هستند که پیوسته یا دارای شاخه های کمی هستند و تاج تشکیل می دهند. بوته ها، یک تنه به عنوان محور اصلی ندارند، بلکه شاخه های زیادی تشکیل می دهند که نزدیک به سطح زمین منشعب می شوند یا مستقیماً از خاک رشد می کنند. . گیاهان همیشه سبز پهن برگ، مخروطیان، درختچه ها و نخل ها از جمله انها هستند. آنها اثر خود را عمدتاً با عادت، شکل برگ و رنگ ایجاد می کنند. برخی از گونه ها را می توان به عنوان پرچین یا برای کاشت در محل کار پرورش داد. بالارونده ها و خزنده ها نیز جزو گیاهان پهن برگ محسوب می شوند، آنها نمی توانند به طور مستقل بایستند و برای رشد به سمت بالا نیاز به تکیه گاه محکم مانند دیوارها، پرده ها یا سیم دارند.گیاهان چند ساله علفی:
گیاهان چند ساله علفی اغلب مانند بیشتر علف‌ها، توده‌هایی تشکیل می‌دهند یا از طریق دونده‌ها رشد می‌کنند. سرزندگی قسمت های روی زمین در برخی از گونه ها کاهش می یابد یا به طور کامل از بین می روند. سپس جوانه های جدید، نزدیک یا زیر سطح زمین تشکیل می شوند. بسیاری از گیاهان همیشه سبز با شاخ و برگ های زینتی از آب و هوای گرمسیری یا نیمه گرمسیری که در مکان های سایه دار شکوفا می شوند، برای کاشت در داخل خانه مناسب هستند، به عنوان مثال، درختچه ها. آنها از طریق رنگ، شکل و بافت برگ های خود که اغلب رنگارنگ یا دارای لبه های سفید هستند، تأثیر می گذارند. گیاهان چند ساله گلدار، با رنگ، شکل و شکوفه‌هایی که در مکان‌های خوب رشد می‌کنند، محیط داخلی را تقویت می‌کنند.سرخس ها:
سرخس‌ها که معمولاً دارای برگ‌های پر هستند و معمولاً از مکان‌های جنگلی سایه‌دار می‌آیند، برای بسیاری از فضاهای داخلی مناسب هستند. آنها می توانند با نور کمتر زنده بمانند، اما به سطوح رطوبت بالاتری نیاز دارند. درخت بزرگ سرخس ها به عنوان درختان بزرگ یک نفره بسیار چشمگیر به نظر می رسند، در حالی که انواعی از سرخس که به عنوان پوشش زمین به عنوان زیر کاشت متراکم یا در باغ های عمودی عمل می کنند، احساس تجملاتی را منتقل می کنند.ساکلونت ها:
ساکولنت ها از مناطق خشک استوایی و نیمه گرمسیری می آیند. آنها می توانند آب را در اندام های مختلف خود جمع کرده و ذخیره کنند تا در دوره های طولانی خشکسالی زنده بمانند. ساکولنت‌ها و کاکتوس‌ها به مراقبت آسانی نیاز دارند.متریال ساخت طراحی داخلی سبز
بر اساس مفهوم طراحی سبز، طراحان می توانند عناصر طبیعی را با عناصر مصنوعی ادغام کنند تا سبک محیط داخلی ساده تری را طراحی کنند و فضایی هماهنگ بین انسان و طبیعت ایجاد کنند. از طریق کاربرد مفهوم طراحی سبز، می توان محیط داخلی ساختمان را با محیط بیرون هماهنگ و یکپارچه کرد و عناصر مختلف طراحی را غنی کرد. فضاهای سبز سرپوشیده عملکردی ترکیباتی دارند که از مواد مختلفی تشکیل شده‌اند که باید برای تثبیت شخصیت فضای سبز با یکدیگر تطبیق داده شوند. مواد اصلی در اینجا گیاهان هستند، اما بستر نیز به همراه مواد مهم است. مواد تکمیلی داخلی، مواد برای ظروف گیاه یا مناطق کاشت، مواد عایق، لعاب، و روشنایی، همه باید با دقت انتخاب شوند.گیاهان:
معیارهای مهم برای انتخاب و مکان یابی صحیح گیاهان، دانش اساسی در مورد شرایط مکان مربوطه، ایده های روشن در مورد ظاهر گونه های مختلف و اصول زیبایی شناسی است. سیستم های مراقبت منظم همچنین به حفظ توسعه کاشت نزدیک به طرح کمک می کند. نوع و کیفیت گیاهان از عوامل مهمی در ساخت فضای سبز داخلی می باشند.بستر، لایه پشتیبانی پوشش گیاهی:
زیرلایه به عنوان لایه پشتیبان پوشش گیاهی، دارای عملکرد تثبیت کننده در کنار تامین مواد مغذی است، به طوری که حتی گیاهان بزرگ را می توان در طولانی مدت پایدار نگه داشت. لایه گیاهی از مواد معدنی و اجزای هوموس تشکیل شده است و اینها برای گیاهان، با منافذی که می توانند آب و هوا را حمل کنند، یک مکان را فراهم می کنند. کمپوست باغبانی، به ویژه برای کاشت در فضای داخلی، برای گیاهان با ریشه کوچک باید تقاضای زیادی را برآورده کند تا برای یک سال و دوره های طولانی شکوفا شوند. بسترهای چند لایه در سطح پایین تر باید دارای ترکیبات معدنی بیشتری و در سطوح بالاتر هوموس بیشتری باشند. بسترهای مختلفی نیز برای گیاهان مختلف استفاده می شود. اگر بسترها با خاک زیر آنها تماس داشته باشند، اغلب فقط لایه بالایی بستر، جایگزین یا بارور می شود. خاک شنی معمولاً برای پوشش گیاهی مدیترانه ای استفاده می شود تا از غرقاب شدن جلوگیری شود، در حالی که یک باغ استوایی واقعی برای استفاده از هیدروپونیک، ترکیب زیرلایه ای با ظرفیت نگهداری آب بیشتر را ترجیح می دهد.عایق حرارتی و شیشه:
روش‌های ساخت و ساز و مصالح باغ‌های داخلی در ساختمان‌ها باید به گونه‌ای با یکدیگر مطابقت داشته باشند که ساختمان به عنوان یک کل انرژی کارآمد باشد و فضای داخلی بهترین شرایط ممکن را برای پوشش گیاهی فراهم کند. انتخاب لعاب تأثیر قابل توجهی بر عایق حرارتی و انتقال تابش خورشیدی و طیف نور دارد. محافظ حرارتی یا شیشه عایق، زمانی که دمای بیرون کمتر از دمای داخل است، مصرف انرژی را کاهش می دهد. این باعث صرفه جویی در انرژی گرمایشی می شود و دمای بالا در داخل شیشه به معنی کشش و تراکم کمتر است. بنابراین، لعاب محافظ حرارتی برای تمام فضاهایی که مردم در تمام طول سال در دمای اتاق وقت می گذرانند ضروری است.نور:
نور کافی کلید داشتن یک کاشت داخلی است که به خوبی کار کند. نورپردازی چه طبیعی و چه مصنوعی باید از همان ابتدا به درستی طراحی و برنامه ریزی شود. اکثر فضا های کاشته شده نیز باید افراد را در خود جای دهند و بنابراین باید برای آنها راحت باشد که در آن زمان بگذرانند و در عین حال از انرژی بهینه استفاده کنند. استفاده از نور روز در اینجا یک عنصر حیاتی است. نیازهای مختلف گیاهان و افراد باید در رابطه با مقدار نور، شدت و محافظت از خورشید در نظر گرفته شوند.شرایط و نگهداری طراحی داخلی سبز
عوامل مکانی:
کاشت گیاه نیاز به مراقبت ویژه ای دارد، به طوری که هر چقدر عوامل مکانی در فضای داخلی که گیاه قرار است در ان کاشته شود با عوامل مکانی در محل پیدایش گیاه مطابقت داشته باشد، گیاه بیشتر شکوفا می شود، یعنی آب و هوای داخلی دقیقاً با اقلیم منطقه مطابقت داشته باشد. در مکان خانه، کاشت در دراز مدت بهتر شکوفا می شود، زیرا پوشش گیاهی توسط آب و هوا تعریف می شود. گیاهان در یک منطقه پوشش گیاهی نیازهای منطبق بر دما و شدت نور دارند، اما ممکن است از نظر قرار گرفتن در معرض مستقیم نور خورشید (مکان های آفتابی، نیمه سایه و سایه) و عوامل آب و مواد مغذی، نیازهای متفاوتی داشته باشند. برنامه ریزی دقیق باید همه اینها را در نظر بگیرد تا از ترکیب گیاهان آفتاب دوست با گیاهان سایه بان اجتناب شود، زیرا این امر ناگزیر منجر به شکست می شود. در نظر گرفتن منطقه پوشش گیاهی هنگام انتخاب گیاهان توصیه می‌شود و طراحی هماهنگ و متعادل را آسان‌تر می‌کند و احتمال اینکه یک گیاه نسبت به بقیه مهاجم باشد کمتر است – اما نیاز به دانش قابل توجهی از گیاهان دارد.تامین مواد مغذی:
اگر قرار باشد گیاهان رشد کنند، به آب، نور، هوا و مواد مغذی نیاز دارند. در داخل خانه، گیاهان باید در دراز مدت به مواد مغذی اضافی متکی باشند، زیرا حجم بسترها و ظروف بسته محدود است و گیاهان باید دارای مواد مغذی باشند. مصرف گیاهان به ماهیت کاشت و آب و هوای داخلی بستگی دارد، زیرا این موارد بر دوره های رشد تأثیر می گذارد. در بسترهایی با اتصال مستقیم به خاک طبیعی، گیاهان با سیستم ریشه عمیق می توانند مواد مغذی را از لایه های خاک زیر ساختمان جذب کنند، و به همین ترتیب به کود کمتری نیاز دارند یا احتمالاً اصلاً به کود نیاز ندارد.آلودگی به بیماری و آفات:
ترکیب رایج دمای داخلی بالا و رطوبت کم شرایط ایده آلی را برای ظهور و تولید مثل آفات فراهم می کند، در حالی که در عین حال استفاده از آفت کش های شیمیایی در تضاد با ایده بهبود فضای داخلی و ساختمان است. به همین دلیل باید سلامت پوشش گیاهی را به طور منظم و در فواصل زمانی کوتاه بررسی کرد تا در صورت آسیب به برگ توسط باکتری، قارچ یا آفات، بتوان در مراحل اولیه واکنش نشان داد. شرایط محلی نیز باید در هر مورد در نظر گرفته شود، زیرا ممکن است حتی نوسانات شدید دمایی موقت و عوامل رطوبت یا شدت نور منجر به پدیده شود.پیرایش و مراقبت:
هر بار که گیاهان بررسی می شوند، به دلایل بصری نیز باید قسمت های مرده یا بیمار را جدا کرد و برگ ها را تمیز کرد. گرد و غبار هوا تمایل دارند روی گیاهان داخلی جمع شوند، زیرا باد یا باران وجود ندارد و یک لایه ضخیم از گرد و غبار می تواند عملکرد فتوسنتز گیاه را به میزان قابل توجهی کاهش دهد، بنابراین شستن برگ ها به دلایلی بیش از دلایل زیبایی مهم است. پیرایش و هرس گیاهان باید فقط توسط متخصصان انجام شود، چه برای محدود کردن اندازه باشد و چه برای رسیدن به شکل دلخواه در حین رشد گیاه.کیفیت خاک:
کیفیت خاک زیرلایه از نظر ساختار پایداری ، مقاومت در برابر پوسیدگی، ظرفیت ذخیره و انتقال آب برای مفهوم کاشت دیوار سبز و آبیاری و برای عملکرد طولانی مدت سیستم بسیار مهم است. مواد معدنی پایدار از نظر ساختاری، مانند پشم معدنی یا رزین های فوم دار، اغلب استفاده می شوند. دیگر کاشت های دیواری با زیرلایه های نساجی مانند نمد یا ژئوتکستایل کار می کنند. اینها به زیرسازی ثابت می شوند و می توان سوراخ های گیاهی جیبی شکل را در آنها برش داد. دیواره های گیاه در تماس مستقیم با زمین نیستند و از طریق شیلنگ های قطره ای آبیاری می شوند. این شیلنگ‌ها در فواصل منظم – مثلاً بین ماژول‌ها – قرار می‌گیرند و آب با تراوش آهسته از زیر لایه از بالا به پایین به ریشه‌ها می‌رسد. زیرلایه های مختلف رطوبت را با سرعت های متفاوتی توزیع می کنند و برخی نیز از طریق اثر مویرگی، نسبتی از آب آبیاری را به سمت بالا منتقل می کنند. مقدار آب و مدت زمان فرآیند آبیاری به طور خودکار توسط یک واحد کنترل مدیریت می شود. این لزوماً نباید در مجاورت دیوار باشد، اما می تواند در یک مکان متفاوت تنظیم شود. این فرآیند همچنین می تواند خودکار باشد. یک سینی آب اضافی را در لبه پایینی منطقه کاشت جمع می کند. این آب یا دوباره وارد چرخه آب می شود یا مستقیماً به سیستم زهکشی ساختمان هدایت می شود.نور پردازی طراحی داخلی سبز
نور طبیعی:
نور یک منبع طبیعی و مورد نیاز برای گیاهان است که باید به حداکثر برسد. برای تقویت این نور طبیعی، بهتر است از پالت های رنگ روشن، به ویژه در پرده ها و دیوارهای اصلی استفاده کنید تا روشنایی را منعکس و چند برابر کند. دما و شدت نور در بیشتر مکان ها در معرض نوسانات شدید فصلی است، به این معنی که اندازه گیری های متعدد در یک دوره طولانی برای جمع آوری داده های مورد نیاز برای برنامه ریزی کاشت ضروری است. سایه زدن توسط ساختمان‌های مجاور یا درختان مرتفع، به‌ویژه زمانی که خورشید در آسمان کم است، می‌تواند تأثیر نامطلوبی داشته باشد که طراحی باید پاسخ مناسبی به این موضوع بدهد. تجزیه و تحلیل این امکان را برای برنامه ریزان فراهم می کند تا تصمیمی برای انطباق طرح با شرایط و ساختارهای محیط اطراف بگیرند. عواملی که برای تعیین سطح نور داخلی لازم اند، عبارتند از: – پارامترهای ساختمان: ابعاد، موقعیت، جهت گیری، دیافراگم ها، عناصر سایه در فضای داخلی مانند پله ها یا شیفت آسانسور – ابعاد، موقعیت و جهت ساختمان های مجاور که می توانند سایه انداز فضایی که باید کاشته شود، شوند. – مواد و کیفیت آنها، مانند نورانتقال، انعکاس: شیشه، نما،طبقات و غیره – کاهش انتقال نور توسط پنجره، میله ها، خاک، ورق و غیره – تغییرات نور خورشید از طریق موقعیت خورشید در ساعات مختلف روز و سال، درجه ابر، هوای ناروشننور مصنوعی:
نقاط روشنایی یا نورافکن را می توان مستقیماً در سازه های پشتیبانی تعبیه کرد، این روشی است برای طولانی کردن استفاده احتمالی از یک فضای کاشته شده به طور موثر در ساعات عصر و شبانه روز. برای فضاهای کوچکتر، مانند فضاهای سبز خصوصی، سیستم‌های کابلی می‌توانند با نورافکن‌ها و لامپ‌های آویزان که در امتداد خط کابل نصب و تنظیم شده‌اند، تمام عرض فضا را بپوشانند. لامپ های دیواری و استاندارد نیز می توانند استفاده شوند. این مهم است که شدت نور در داخل و خارج از خانه به دقت مطابقت داده شود تا از بازتاب یا تأثیر دیوارهای سیاه در مورد مجتمع هایی با نمای بیرونی تیره جلوگیری شود.هزینه های ایجاد طراحی داخلی سبز
برنامه ریزی در وهله اول با تعیین عملکرد، مکان، اندازه، شکل و جهت مناطق سبز سروکار دارد. اما انتخاب مواد برای لعاب، کف، لبه‌های بستر یا ظروف گیاه، همگی باید در مراحل اولیه برنامه‌ریزی در نظر گرفته شوند. علاوه بر این، مشتری باید با جزئیات در مورد هزینه های پیگیری مراقبت و نگهداری مطلع شود. راه اندازی سیستم های آبیاری و آب و هوای خودکار به معنای هزینه های سرمایه گذاری بالاتر است، اما نیازهای مراقبت و نگهداری طولانی مدت را کاهش می دهد. مقاوم سازی معمولاً گران است و در برخی موارد حتی غیرممکن است. بنابراین این تصمیم اساسی باید قبل از شروع ساخت تا جایی که امکان دارد گرفته شود. مقررات بودجه بر استفاده و ماهیت اقدامات برنامه ریزی و همچنین انتخاب مواد تأثیر می گذارد. به عنوان یک قاعده، مقاوم سازی گران است و در برخی موارد غیرممکن است. به عنوان مثال، بسترهای گیاهی در یک باغ خصوصی که در طول فرآیند ساخت و ساز ایجاد می شوند و مستقیماً با خاک بیرونی ارتباط دارند، باعث صرفه جویی در هزینه های آب بندی و زهکشی و کاهش مقدار زمینی که باید آب بندی شود، می شود. منابع برق و آب اضافی که قبلاً در مرحله برنامه‌ریزی و اجرای ساختمان پیش‌بینی و نصب شده‌اند، هزینه های ساختمان را افزایش می‌دهند اما متعاقباً امکان خودکارسازی منابع آب و مواد مغذی را فراهم می‌کنند که می‌تواند هزینه های نگهداری طولانی مدت را کاهش دهد. هزینه های گرمایش را نباید به عنوان هزینه های نصب و متعاقب آن فراموش کرد. انواع مختلف ساختمان را می توان از نظر نوع گرمایش و امکانات مربوط به استفاده به سه دسته محدوده دما تقسیم کرد: سرد یا خنک، معتدل و گرم. در اینجا، مقررات ایمنی برای شیشه های سقفی و استفاده مناسب از مواد برای برآورده کردن مقادیر توصیه شده مصرف انرژی و غیره، حداقل خواسته های اجتناب ناپذیری را در بودجه ایجاد می کند. کاشت داخلی مطالبات بسیار زیادی را برای کیفیت گیاهان ایجاد می کند، زیرا کاشت باید از ابتدا خوب به نظر برسد و در دراز مدت عمل کند. پوشش گیاهی زمین همراه با سفارش بالا از مشاغل تخصصی باغبانی هزینه هایی را برای انتخاب، حمل و نقل و هر گونه سازگاری که ممکن است لازم باشد، ایجاد می کند. مراقبت که شامل بررسی منظم گیاهان و همچنین برنامه تعمیر و نگهداری در حال اجرا و همچنین مداخلات عمده ای مانند بریدن یا تمیز کردن کل منطقه سبز در فواصل زمانی طولانی تر است، باید در این بودجه لحاظ شود، زیرا این بهترین تضمین برای شناسایی به موقع و پاسخ سریع به بیماری ها یا هجوم آفات است.
