دیوار سبز یا گرین وال

دیوار سبز یا دیوار زنده چیست؟

دیوارهای زنده یا دیوارهای سبز ( گرین وال ) ، باغ های عمودی خودکفا هستند که به بیرون یا داخل ساختمان متصل می شوند. تفاوت آنها با نماهای سبز (مثلاً دیوارهای پیچک) در این است که گیاهان در یک تکیه گاه ساختاری که به خود دیوار بسته می شود، ریشه می گیرند. گیاهان آب و مواد مغذی را از داخل تکیه گاه عمودی به جای زمین دریافت می کنند. گیاهان اغلب در محیط رشد متشکل از خاک، سنگ یا آب کاشته می شوند. از آنجایی که دیوارها دارای گیاهان زنده هستند، معمولاً دارای سیستم های آبیاری داخلی هستند.

دیوار سبز از نزدیک طبیعت را تقلید می کند و به گیاهان اجازه می دهد تا با پتانسیل کامل خود، بدون محدودیت رشد کنند، همچنین به مراتب سبک تر است.

تنوع در دیوار سبز از نکات کلیدی است و با استفاده از صدها نوع مختلف گیاه، الگوهای چشمگیر و طرح های منحصر به فردی ایجاد می شود. دیوارسبز با استفاده از انبوهی از رنگ ها، بافت ها، گیاهان چند ساله گلدار، گیاهان با شاخ و برگ زیبا، پوشش های زمینی را در خود جای می دهد و حتی بوته ها، درختچه ها و درختان کوچک را نیز در خود جای می دهد.

دیوار سبز متشکل از یک قاب، پانل های ضد آب، سیستم آبیاری اتوماتیک، نورپردازی در صورت نیاز و البته گیاهان است.

برای ایجاد یک دیوار سبز معمولا یک قاب بر روی یک دیوار از قبل ساخته شده قرار گرفته و در نقاط مختلف متصل می شود و هیچ آسیبی به ساختمان وارد نمی شود. پانل های ضد آب روی قاب نصب می شوند و پشتیبانی ساختاری را فراهم می کنند.

مشاهده پروژه های دیوار سبز

انواع دیوار سبز

سه نوع اصلی دیوار سبز ( گرین وال )  وجود دارد:

 سیستم های پنلی:

از پنل های دیواری با گیاهان از پیش کاشته شده استفاده می شود. پنل ها به طور مستقیم بر روی دیوار یک ساختمان با استفاده از یک ساختار پشتیبانی نصب می شوند.

  سیستم های نمدی:

از یک محیط رشد با جیب های نمدی در جایی که گیاهان را در آن قرار می دهند استفاده می شود. لوله های پلاستیکی از دیوار عبور می کنند و نمد را مرطوب نگه می دارند تا گیاهان بتوانند رشد کنند.

 سیستم های شبکه ای:

گیاهان طوری قرار می گیرند که بر روی دیوار رشد کنند. سیستم شبکه ای از میله های چوبی یا فلزی است که برای حمایت از گیاهان بالا رونده طراحی شده است. این سیستم شبیه به نمای سبز است، با این تفاوت که گیاهان در گلدان ریشه دارند نه در زمین.

سیستم های سینی:

گیاهان از قبل در خارج از محل رشد می کنند و داخل دیوار قرار می گیرند، که باعث انعطاف پذیری زیادی در طراحی می شود، به خصوص که سینی ها را می توان به راحتی جدا کرد و جایگزین کرد. به طور معمول ارزان تر از سیستم های پانل هستند و در محیط های داخلی استفاده می شوند.

 دیوارهای مستقل:

دیوارهای مستقل دیوارهای زنده کوچکتر و متحرکی هستند که می توانند در محیط های داخلی یا خارجی قرار گیرند. آنها را می توان در کنار دیوار یا در وسط یک اتاق قرار داد و برای فضاهای موقت یا نقشه های طبقاتی که در طول زمان تغییر می کنند ایده آل هستند. آنها همچنین می توانند به عنوان پارتیشن یا جداکننده اتاق استفاده شوند.

 دیوار سبز مصنوعی:

دیوارهای سبز مصنوعی اغلب شبیه به دیوارهای سبز معمولی به نظر می رسند، اما به دلیل استفاده از هوش مصنوعی و فناوری، اهداف بیشتری را دنبال می کنند. اگر می خواهید از ظاهر عالی یک دیوار سبز لذت ببرید اما نمی خواهید نگران نگهداری، آفات، سیستم های زهکشی، خاک و آب باشید، ممکن است یک دیوار سبز مصنوعی همان چیزی باشد که به دنبال آن هستید.

مشاهده پروژه های دیوار سبز

مزایا و معایب دیوار سبز

 مزایا:

داشتن دیوارهای سبز که فضا را زنده می کند مزایای زیادی دارد. اول از همه، مزایای بصری دیوار زنده را نمی توان نادیده گرفت. قطعات چشم نواز می توانند تأثیر زیادی در تزئین یک محیط شهری ساخته شده از بتن و آجر بگذارند، بنابراین جایگزین هایی برای کشاورزی شهری، باغبانی و دکوراسیون داخلی ارائه می دهند .به طور کلی مزایای دیوار سبز عبارت است از:

اسایش صوتی را بهبود می بخشد:

گیاهان صدا ها و طنین های داخل مکان را جذب می کنند و محیط زیست پذیرتری را ایجاد می کنند.

کیفیت هوا:

دیوار سبز الودگی داخلی را کاهش می دهد و با جذب دی اکسید کربن، رطوبت اضافی و ترکیبات آلی فرار را بهبود می بخشد.

 صرفه جویی در مصرف آب

به لطف سیستم آبیاری چرخشی.

 منافع برای مردم:

دیوارهای زنده می توانند ما را شادتر و سازنده تر کنند، زیرا آنها نیاز ذاتی ما را به بودن در اطراف طبیعت جلب می کنند. آوردن عناصر طبیعی به مکان‌هایی که عموماً دیده نمی‌شوند، روحیه ما را بالا می‌برد و ما را هوشیارتر و شاداب‌تر می‌کند. این مفهوم به عنوان بیوفیلی نیز شناخته می شود.

معایب:

دیوارهای سبز به یک عنصر طراحی با تاثیر بالا در پروژه های مسکونی و تجاری تبدیل شده اند. با این حال، برخی از پیامدهای بلند مدت نصب دیوارهای سبز عبارت است از:

 آسیب ریشه:

به نظر می رسد ریشه ها خوش خیم هستند، اما در واقع می توانند آسیب قابل توجهی به عناصر ساخته شده توسط انسان وارد کنند. به عنوان مثال، هنگامی که ریشه ها شروع به رسیدن به خارج از ظروف اولیه خاک خود می کنند، می توانند به بافت دیوارها و لوله کشی که آب را به گیاهان می رساند، آسیب وارد کنند. تحت کنترل نگه داشتن ریشه ها، به خصوص در طول مراحل رشد چرخه زندگی گیاهان، می تواند دشوار باشد.

 خسارت ناشی از شاخه ها و برگ ها:

دیوارهای سبز در فضای باز در معرض باد و باران هستند و اگر شاخه ها فراتر از ساختار خود رشد کنند، می توانند دیوارها را خراش دهند یا حتی بر روی سازه های دست ساز زیرین سقوط کنند. برگ های دیوارهای سبز زنده نیز می توانند باعث آسیب ساختاری شوند. آنها (و سایر زباله ها) به سیستم زهکشی می افتند و باعث گرفتگی، سرریز و ریختن می شوند. این می تواند آسیب قابل توجهی به دیوارها و پایه ها وارد کند.

 حفظ رطوبت:

با قرار دادن گیاهان زنده بر دیوار سبز، برخی از دیوارهای ساختمان، هرگز فرصتی برای خشک شدن کامل ندارند. بدون قرار گرفتن در معرض خورشید و باد، ساختمان ها خیلی زودتر از حالت عادی شروع به خراب شدن می کنند.

 حشرات موذی و آفات:

حشرات موذی و آفاتی که به سمت دیوارهای زنده جذب می شوند، یک مشکل جدی ایجاد می کنند و باعث آسیب به دیوارها، سازه ها و لوله ها می شوند.

 مسائل ضد آب:

در نهایت، دیوارهای سبز زنده می توانند برای عایق رطوبتی و پوشش ساختمان سازه مشکل ایجاد کنند. هنگامی که عایق رطوبتی در معرض خطر قرار گرفت، ممکن است خطراتی مانند نشت، مشکلات فونداسیون و حتی سیل اتفاق بیافتد.

مشاهده پروژه های دیوار سبز

 چگونگی اجرای دیوار سبز

گیاهان دیوارهای سبز  نیاز به یک محیط رشد برای ریشه زدن دارند. سپس محیط رشد معمولاً روی یک ساختار (مانند کیسه ها، گلدان ها یا جعبه ها) قرار می گیرد که با هم یک سیستم را تشکیل می دهند. این ترکیب ها انواع مختلفی دارند و به طور کلی به چهار دسته تقسیم می شوند: سیستم های میانه ای سست، حصیر، ورق و ساختاری.

محیط رشد در دیوارهای سبز

۱. سیستم‌های حصیری و میانه های ورقه‌ای:

• تعریف: سیستم‌های حصیری از الیاف نازک یا نمد ساخته شده و گیاهان به طور مستقیم بر روی حصیر ریشه می‌کنند.
• مزایا: خاک نیازی ندارند و معمولاً سبک و قابل نصب هستند.
• محدودیت‌ها: ممکن است به استقامت کمتری نسبت به سیستم‌های ساختاری داشته باشند.

۲. سیستم‌های ساختاری:

• تعریف: میانه های ساختاری با استفاده از ورقه‌های پلی‌یورتان معدنی طراحی می‌شوند که استقامت بیشتری نسبت به حصیر یا نمد دارند.
• مزایا: دارای استقامت بیشتر و می‌توانند ساختارهای متنوعی ایجاد کنند.
• محدودیت‌ها: نسبت به محیط‌های حصیری سنگین‌تر و گران‌تر هستند.

۳. سیستم‌های محیط رشد سست:

• انواع:
  • خاک: استفاده از خاک به عنوان محیط رشد سنتی و متداول در دیوارهای سبز.
  • هیدروسنگ: محیط رشد سبکی که از الیاف خاکی یا سنگ آتشفشانی تشکیل شده و به خوبی آب و هوا را نگه می‌دارد.
  • هیدروپونیک: در این سیستم، گیاهان بدون خاک مستقر می‌شوند و مواد غذایی به صورت محلول به آنها تأمین می‌شود.
  • سنگ آتشفشانی: سبک و دارای خاصیت آب و هواپذیری است.

۴. انتخاب محیط رشد در دیوارهای سبز فعال:

• پشم سنگ یا خاک: محیط رشد معمولی در دیوارهای سبز، اما هیدروپونیک به دلیل چالش‌های متغیر آبی ممکن است بررسی شود.

۵. هماهنگی گیاهان و محیط رشد:

• اهمیت: گیاهان، محیط رشد، سیستم‌ها و ساختارها باید به هماهنگی کار کنند.
• عوامل تأثیرگذار: به جریان هوای کافی، جوامع میکروبی مفید و سیستم‌های آبی پایدار نیاز دارند.

۶. تغییرات در محیط رشد:

• دیوارهای سبز فعال: نیاز به مدیریت مداوم و تغییرات در محیط رشد دارند.

با توجه به نوع دیوار سبز، انتخاب محیط رشد، سیستم‌ها و ساختارها متغیر است و نیاز به هماهنگی و نگهداری دارد.

طراحی دیوار سبز ( گرین وال ) 

در دنیای امروز، دیوارهای سبز به عنوان یک عنصر زینتی و عملی در فضاهای داخلی و خارجی شهرها جا افتاده‌اند. این دیوارها، علاوه بر زیبایی، انواع متفاوتی از اندازه‌ها، مدل‌ها و موارد مصرف را به ارمغان آورده‌اند.

اندازه و مدل‌های متنوع

دیوارهای سبز به تنوع زیادی در اندازه و مدل‌ها دست یافته‌اند. از دیوارهای کوچک در فضاهای داخلی گرفته تا ساختمان‌های بلند با دیوارهای سبز در فضای باز، گزینه‌های بی‌شماری برای هر نیاز و سلیقه‌ای وجود دارد.

مصارف مختلف

دیوارهای سبز در فضای باز و داخلی برای مصارف مختلف استفاده می‌شوند. از جمله کاربردهای آنها می‌توان به کاهش دمای محیط، جذب آب باران، و عایق‌سازی ساختمان‌ها اشاره کرد. هر نوع فضا، نیاز به راه حل خاصی دارد و دیوارهای سبز با تنوع مواد و گیاهان مختلف، به ارائه گزینه‌های مناسب برای هر منظری می‌پردازند.

چالش‌ها و راهکارها

در ساخت دیوارهای سبز، چالش‌های زیادی به وجود می‌آید که از جمله آنها می‌توان به تحمل شرایط اقلیمی محیط، محدودیت‌های اندازه، و نگهداری اشاره کرد. این چالش‌ها در فضای باز و داخلی با تفاوت‌های مهمی مواجه هستند.

در فضای باز:

در فضای باز، دیوارهای سبز به عنوان عناصر بصری مهم در منظر شهری به کار می‌روند. این دیوارها علاوه بر جلب توجه و زیبایی، می‌توانند به کاهش دمای محیط، جذب آب باران، یا حتی عایق‌سازی ساختمان‌ها کمک کنند. اما چالش اصلی در اینجا، تحمل به شرایط جوی مختلف و تغییرات اقلیمی است.

در فضای داخلی:

در فضای داخلی، نیاز به تناسب با فضا و محدودیت‌های اندازه وجود دارد. انتخاب گیاهان مناسب برای داخلی، مدیریت نور و دما، و ایجاد یک محیط مطبوع برای گیاهان از مسائل اساسی است. همچنین، نگهداری از دیوارهای سبز در داخل به دلیل عدم تأثیرات جوی بیشتر آسان است.

طراحی دیوارهای سبز

طراحی دیوارهای سبز نیازمند درک دقیق از محیط، نیازهای فضا، و انتخاب مناسب مواد و گیاهان است. دیوارهای سبز هوشمند و فعال، به عنوان یک گزینه محدود داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این دیوارها باعث بهبود کیفیت هوای داخلی می‌شوند و نقش مهمی در طراحی داخلی فضاها ایفا می‌کنند.

با توجه به تنوع و گستردگی در این حوزه، دیوارهای سبز به عنوان یک راهکار نوین و جذاب برای تزیین و بهینه‌سازی فضاها به حساب می‌آیند.

فضای مناسب:

اگر قصد دارید یک دیوار سبز در یک قسمت روشن طراحی کنید، این امر بر انتخاب گیاه شما تأثیر می گذارد و گیاهانی مانند ساکولنت ها در آنجا بهتر رشد خواهند شد. اگر هوا مرطوب تر است، به جای آن سرخس و سایر گیاهان استوایی سایه دار مناسب تر است. مهمتر از همه، دسترسی به تمام قسمت های دیوار زنده برای آبیاری و نگهداری می باشد.

 سطوح:

دیوارهای سبز ممکن است مرطوب شوند، بنابراین باید بدانید که با چه دیوار یا سطحی کار می کنید تا از آن محافظت کنید. یک راه آسان برای انجام این کار استفاده از یک عایق یا اطمینان از وجود فاصله بین دیوار سبز و دیوار انتخابی شما است.

 کاشت های عمودی:

کاشت ها را به دیوار ثابت کنید، مطمئن شوید که آنها به یک اندازه از هم فاصله دارند و هر ردیف به خوبی در زیر ردیف بالا قرار گرفته است. اگر آنها را به دیوار وصل می کنید بهتر است از پیچ استفاده کنید.

 گیاهان:

روش‌های بی‌شماری برای انتخاب گیاهان دیوارسبز وجود دارد. برای تأثیر چشمگیر، از گیاهان بلند و دنباله دار مانند سرخس و پیچک می توان استفاده کرد که دیوار را پر جلوه تر نشان می دهد. از طرف دیگر میوه و سبزیجات گلدانی یا ایجاد یک باغ گیاهی، گزینه مناسب دیگری می تواند باشد.

از گیاهانی با عمر طولانی و مقاوم به افت استفاده کنید که سبک با ریشه های کم عمق هستند، زیرا فضای ریشه محدودی خواهند داشت. برای جلوه در تمام طول سال، بیشتر گیاهان همیشه سبز را انتخاب کنید، سپس با رنگ های فصلی برجسته کنید.

همچنین گیاهان توت فرنگی، گوجه فرنگی و برگ های سالاد همگی به صورت عمودی خوب عمل می کنند. برای گیاهان زینتی انواع سدوم، گل مروارید و فستوکا گزینه مناسبی هستند.

 گلدان:

گلدان‌ها را به اندازه 13 سانتی‌متر با خاک پر کنید و گیاهان خود را اضافه کنید، مطمئن شوید که آنها محکم کاشته شده‌اند و روی گلدان‌ها خاک بیشتری پر شده است.

 جایگذاری گلدان ها:

تنها نکته مهم این است که گلدان ها را در پالت ها به طور مناسب جایگذاری کنید.

 آبیاری و نگهداری:

برای آبیاری دستی، گیاهان را زمانی آبیاری کنید که کمی بی حال به نظر می‌رسند. دیوارهای سبز داخلی باید حدود چهار سال دوام بیاورند، و برای اینکه دیوارها خوب به نظر برسند، زمانی که گیاهان از فضای خود بیشتر رشد می کنند، حتما آن را دوباره بکارید.

سیستم آبیاری دیوار سبز

فن‌آوری‌های مختلف بسیاری در سیستم ابیاری دیوار سبز وجود دارد و هر ساله فناوری‌های جدیدی در حال توسعه هستند. صرف نظر از نوع سیستم دیوار سبز، بیشتر دیوارهای سبز یکی از دو نوع سیستم آبیاری – آبیاری چرخشی و مستقیم را دارند. به طور کلی، دیوارهای سبز بزرگتر دارای سیستم آبیاری مستقیم و دیوارهای کوچکتر دارای سیستم چرخشی هستند، اگرچه این می تواند متفاوت باشد.

مهم نیست که از کدام سیستم آبیاری استفاده می شود (مستقیم یا چرخشی)، اکثر دیوارهای سبز توسط یک تایمر یا کنترلر کار می کنند. تایمر به سیستم آبیاری می گوید که چه زمانی روشن/خاموش شود، چه مدت باید اجرا شود و در برخی موارد، کجا اجرا شود. برخی از دیوارهای سبز (به ویژه دیوارهای سبز بزرگتر) به مناطق آبیاری متعدد تقسیم می شوند. این اجازه می دهد تا قسمت های مختلف دیوار با سرعت های مختلف آبیاری شوند.

سیستم های آبیاری چرخشی

سیستم های آبیاری چرخشی درست همانطور که از نام آن پیداست چرخشی انجام می شود – آنها آب را به گردش در می آورند. در یک سیستم چرخشی، منبع آب یک مخزن آبیاری است که یا با کنترل از راه دور یا مستقیماً زیر دیوار سبز قرار دارد. مخزن آبیاری به طور مرتب به صورت دستی پر می شود تا آب آبیاری کافی تامین شود. آب از مخزن به دیوار سبز پمپ می شود و در آنجا به گیاهان موجود در دیوار توزیع می شود. نیروی جاذبه آب اضافی را به سمت پایین می کشد و آب زهکشی در پایین دیوار جمع می شود تا به مخزن برگردد. سپس این آب بارها و بارها استفاده می شود.

 سیستم های آبیاری مستقیم

سیستم آبیاری مستقیم دارای مخزن یا پمپ آب نیست. در عوض، آب آبیاری مستقیماً از یک منبع آب خارجی (یعنی آب شهری) می آید و گاهی اوقات با کود تزریق می شود. به دلیل فشار آب موجود در خطوط آب، برای آبیاری مستقیم نیازی به پمپ نیست. آب به دیوار سبز هدایت می شود و بین گیاهان روی دیوار توزیع می شود. همانطور که آب توسط گرانش به سمت پایین کشیده می شود، هر آب آبیاری اضافی جمع آوری شده و به زهکشی فاضلاب فرستاده می شود (نه در گردش).

 سیستم آبیاری دستی

نوع سوم آبیاری وجود دارد، آبیاری دستی، که در آن شخصی که از دیوار سبز مراقبت می کند، با استفاده از یک ظرف آب، آب را به سیستم دیوار سبز می دهد. این ممکن است یک مخزن روی چرخ یا به سادگی یک قوطی آبیاری باشد.

آبیاری دستی معمولاً با دیوارهای سبز کوچکتر انجام می شود – مانند دیوارهایی که به کوچکی یک تلویزیون صفحه بزرگ یا یک نقاشی هستند. مزیت آبیاری دستی این است که نیازی به برق و لوله کشی نیست.

متریال ( مواد و مصالح) ساخت دیوار سبز

آرایش دیوار سبز معمولی از عناصر زیر تشکیل شده است:

 گیاهان:

انواع گیاهانی که برای دیوارهای سبز استفاده می شود بستگی به استفاده در داخل یا خارج از منزل دارد. به عنوان مثال، برای دیوارهای سبز داخلی، از گیاهان گرمسیری استفاده می شود، گیاهانی مانند سرخس، یا بالا رونده ها. همچنین می توان برای دیوارهای سبز بیرونی از گیاهانی مانند انواع سدوم و بالارونده ها استفاده کرد.

 سیستم پنل مدولار:

این سیستم برای نگهداری ریشه ها و محیط رشد استفاده می شود.

 سیستم آبیاری:

سیستم های یکپارچه آبیاری و کنترل های مربوطه به ان یکی از عناصر دیوار های سبز است.

حوضه کنترل:

برای کنترل سیستم های یکپارچه ابیاری از حوضه کنترلی استفاده می شود.

 سیستم پشتیبانی سازه ای:

یک سیستم پشتیبانی سازه ای قوی و پایدار برای پشتیبانی از تمامی اجزای فوق الذکر می باشد.

شرایط و نگهداری دیوار سبز

برای حفظ سلامت و عملکرد بهینه دیوارهای سبز، نیاز به نگهداری منظم و دقیق دارند. در ادامه، مواردی که برای نگهداری دیوارهای سبز باید در نظر گرفته شوند، آورده شده است:

۱. جایگزینی گیاهان:

• سیستم‌های سست و ساختاری: جایگزینی گیاهان در سیستم‌های سست و ساختاری معمولاً ساده است.
• سیستم‌های حصیری: در این سیستم‌ها، بخش‌های از دست رفته باید معمولاً قطع شوند که ممکن است باعث از بین رفتن گیاهان سرسبز دیگر شود.

۲. سیستم‌های آبیاری:

• سیستم‌های آبیاری یکپارچه: بیشتر دیوارهای سبز دارای سیستم‌های آبیاری یکپارچه هستند که مراقبت از گیاهان را آسان‌تر می‌کنند.
• سیستم‌های چرخشی یا مستقیم: سیستم‌های آبیاری ممکن است از منبع آب داخلی یا منبع آب خارجی دریافت کنند.

۳. تغذیه گیاهان:

• تامین مواد غذایی: گیاهان برای رشد و سلامت به مواد غذایی نیاز دارند که اغلب از طریق آبیاری به آنها تأمین می‌شود.

۴. نظارت از راه دور:

• سیستم‌های نظارت از راه دور: برخی دیوارهای سبز هوشمند دارای سیستم‌های نظارت از راه دور هستند که در مواقع ضروری نیاز به تعمیرات دارند.

۵. تعمیرات و نگهداری منظم:

• بررسی و تعمیرات دوره‌ای: سیستم‌های نظارت از راه دور و دیگر مکانیسم‌های دیوار سبز نیاز به تعمیر و نگهداری دوره‌ای دارند.
• تنظیمات سیستم‌ها: تنظیمات دقیق سیستم‌های گیاهان، آبیاری و نظارت از راه دور مهم است.

نورپردازی دیوار سبز

هزینه های ایجاد دیوار سبز

ویژگی هایی مانند شکل، اندازه و انتخاب متریال به طور اجتناب ناپذیری بر تمام هزینه های دیوار سبز تأثیر می گذارد. هرچه محصول پیچیده تر و سفارشی تر باشد، برچسب قیمت گران تر است.

مشکل اساسی به طور کلی در طراحی نیست، بلکه در تدارکات و صرفه جویی در مقیاس است.

دیوارهای سبز هوشمند و فعال از موارد فوق مستثنی نیستند، اما به ترتیب بازده و ارزش بیشتری را در طول زمان نسبت به عناصر بصری صرف ارائه می دهند.

عوامل موثر بر هزینه دیوارهای سبز:

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند بر هزینه یک دیوار سبز تأثیر بگذارد. این موارد شامل:

 نوع دیوار سبز:

همانطور که قبلا ذکر شد، دیوارهای سبز مدولار عموماً قیمت کمتری نسبت به دیوارهای سبز غیر مدولار دارند.

نصب:

DIY یا نصب حرفه ای دیوار سبز مدولار یا غیر مدولار.

اندازه دیوار سبز:

هر چه دیوار سبز بزرگتر باشد، گرانتر خواهد بود. این به این دلیل است که دیوارهای سبز بزرگتر برای نصب به مواد و نیروی کار بیشتری نیاز دارند.

قیمت گذاری با یا بدون کارخانه:

برخی از شرکت ها قیمت های خود را بر اساس قیمت گذاری بدون کارخانه قرار می دهند. حتما بررسی کنید که آیا قیمت اعلام شده شامل گیاهان است یا خیر.

نوع گیاهان:

نوع گیاهانی که برای دیوار سبز خود انتخاب می کنید نیز می تواند بر هزینه آن تأثیر بگذارد. برخی از گیاهان گرانتر از سایرین هستند و برخی ممکن است به مراقبت های تخصصی نیاز داشته باشند که می تواند هزینه های نگهداری را افزایش دهد.

 الزامات نگهداری:

دیوارهای سبز نیاز به نگهداری مداوم از جمله آبیاری، هرس و کود دهی دارند. هر چه یک دیوار سبز به نگهداری بیشتری نیاز داشته باشد، هزینه نگهداری آن بیشتر خواهد بود. به طور معمول، تعمیر و نگهداری مداوم برابر با 1/3 هزینه اولیه دیوار سبز در هر سال است.

محل سکونت:

محل قرارگیری دیوار سبز نیز می تواند روی هزینه تاثیر بگذارد. دیوارهای سبز در فضای باز ممکن است به مواد گران‌تری برای مقاومت در برابر عناصر نیاز داشته باشند، در حالی که دیوارهای سبز داخلی ممکن است به روشنایی یا سیستم‌های آبیاری تخصصی نیاز داشته باشند.

    شما میتوانید برای سفارش دیوار سبز برای خانه ، شرکت یا ساختمان خود با شرکت منظر سبز تماس بگیرید .